Η συνειδητοποίηση είναι μια πολύ αργή διαδικασία/
καμιά σχέση με έκλαμψη-όλα τα άλλα είναι προφάσεις των πιστών.
τώρα που έπιασε η μέρα να νυχτώνει
φοράς πιο εύκολα τις λέξεις που σκαλώνουν στον ουρανίσκο.
Απέναντί σου εκείνο που ήθελες και καλειδοσκοπικά όλοι βλέπουν το δικό τους.
Ο ΠΟΙΗΤήςο νεκροθάφτηςο Σεπτέμβρης
σηκώνει την φούστα σου
να σου θυμίσει ότι όσο τα βάθη απροσπέλαστα
τόσο δεμένος, εδώ.εδωδά.νάρκη. δεν το τσίμπημα
εντοπίζεις τωνκουνουπιώνε.
οι φωτιές, αχ οι φωτιές.
η πίστη σέσωκε. πώς και γιατί να είναι μια αγκαλιά το
χαμόγελο
εκείνο
αγκαλιά λουλούδια σαν μια λέξη
απ'τα χείλη κολυμπώντας μέχρι στη γλώσσα ψηλά κι εκείνη
εκείνη
πλαταγίζοντας να την ξεβράζει ανάμεσα στα δόντια.
ο επικήδειος της ένρινος, ρουθουνίζοντας. ο ήχος σαφώς
μ' έναν ανεπαίσθητο παρατονισμό.Α-
φού ο ουρανός απροσπέλαστος, το καλοκαίρι ανύπαρκτο.
οι φωτιές, αχ οι φωτιές.
καμιά σχέση με έκλαμψη-όλα τα άλλα είναι προφάσεις των πιστών.
τώρα που έπιασε η μέρα να νυχτώνει
φοράς πιο εύκολα τις λέξεις που σκαλώνουν στον ουρανίσκο.
Απέναντί σου εκείνο που ήθελες και καλειδοσκοπικά όλοι βλέπουν το δικό τους.
Ο ΠΟΙΗΤήςο νεκροθάφτηςο Σεπτέμβρης
σηκώνει την φούστα σου
να σου θυμίσει ότι όσο τα βάθη απροσπέλαστα
τόσο δεμένος, εδώ.εδωδά.νάρκη. δεν το τσίμπημα
εντοπίζεις τωνκουνουπιώνε.
οι φωτιές, αχ οι φωτιές.
η πίστη σέσωκε. πώς και γιατί να είναι μια αγκαλιά το
χαμόγελο
εκείνο
αγκαλιά λουλούδια σαν μια λέξη
απ'τα χείλη κολυμπώντας μέχρι στη γλώσσα ψηλά κι εκείνη
εκείνη
πλαταγίζοντας να την ξεβράζει ανάμεσα στα δόντια.
ο επικήδειος της ένρινος, ρουθουνίζοντας. ο ήχος σαφώς
μ' έναν ανεπαίσθητο παρατονισμό.Α-
φού ο ουρανός απροσπέλαστος, το καλοκαίρι ανύπαρκτο.
οι φωτιές, αχ οι φωτιές.
2 σχόλια:
αντί άλλου σχολίου σου αφιερώνω ένα ποίημα που έγραψα τώρα με αλλόκοτη έμπνευση απο αυτό που έγραψες
Γειά σου αδελφέ!
http://www.youtube.com/watch?v=SvhZ2CXIyOc&feature=player_embedded
Δημοσίευση σχολίου