Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

η επανάσταση του χρόνου

διαβάζοντας στις γραμμές ανάποδα τα σημεία γίνονται άξαφνα
πυγολαμπίδες!:
τα τσιγάρα δεν είναι παρά αναμμένο χαρτί
κ' αποξηραμένα φύλλα που
ευωδιάζουν, περπατώντας


παραφράζοντας λοιπόν, άλλη μια φορά: τυλιγμένος φλέγομαι
σε πτυσσόμενες φολίδες, ώστε
να εμφανίζομαι μονάχα
σε κάθε της ιστορίας (μουας) τούμπα







ή πώς ξανακαινουριώνεται ο νιόνιος

3 σχόλια:

Eriugena είπε...

Φυσικά δεν θα αμελούσα την ερμηνεία του ποιήματος σου..νομίζω πως συνδέεις την ριζική εννόηση του χρόνου, άρα την υπέρβαση του χρόνου, με την αντιστροφή του Λόγου, ή καλύτερα των γραμμάτων. Υπάρχει βέβαια και ένα καθημερινό μυσταγωγικό αντικείμενο ,το τσιγάρο..πάντως καίγονται σαν λιβάνι και τα δύο, ο δε λόγος..οι λέξεις σαν πυγολαμπίδες φωτίζουν μιαν ά-χρονη στιγμή..αυτή τη στιγμή που όλοι επιδιώκουν αλλά λίγοι αναζητούν στα γράμματα των Λόγων, σ'αυτά τα μικρά κουβούκλια που περιμένουν αναλωνόμενα να εκλάμψουν το άχρονο..ακολουθείς έναν μινιμαλιστικό δρόμο γεμάτο όμως αληθινή ελπίδα..ξέρεις τελικά, ίσως εσυ ελπίζεις πιό αληθινά απο όλους εμάς που μάλλον θρηνούμε τις μεγάλες αφηγήσεις, σε αυτές τις πυγολαμπίδες είδα με ελπίδα και γω μια δυνατότητα του Λόγου..χαιρετώ !

logia είπε...

o νιόνιος με μεγάλωσε ξετρυπώνοντας μέσα από αρώματα καπνού και εισχωρώντας στο είναι της εφηβείας μου,
τον απέρριψα σε μια τούμπα της ιστορίας,
μα τον ξαναβρήκα και τον αγάπησα πάλι σε αυτήν την συνεργασία με τον Θανάση κι ας έχει φύγει το τσιγάρο χρόνια πια από τα χέρια μου...
όσο για τις πυγολαμπίδες σου, ειλικρινά πιάνομαι αδιάβαστη, γιατί μόλις τώρα μου συστρήθηκαν

την καλημέρα μου

llachar είπε...

eriugena χαιρετώ από το ηλιόλουστο yorkshire.
Δεν ξεχνώ αυτά που είπαμε και θα επανέλθω.\
οι πυγολαμπίδες ας μας φωτίζουν!
------------
logia χαίρομαι που εστιάζεις στο πραγματικό.\το τσιγάρο καλή συνήθεια, μυσταγωγική.
όσο για τις πυγολαμπίδες, κι εγώ τώρα τις μαθαίνω
την καληνύχτα μου!