Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

όμορφη πόλη

τα μάτια στερέψαν κι η ψυχή μας ερήμωσε
κι ήταν αυτό μονάχα που πόνεσε
ότι καθόλου δεν βρήκε ο πόνος χώρο


ως και τα χέρια ξεράθηκαν-γκρίζα κλαδιά
γκρίζα σαν ζώνες διάβασης.ο δρόμος που
διαβήκαμε διακεκομμένος, εκατέρωθεν


δηλαδή προσπελάσιμος! ποια βαθύτης 
μου λες και ποιο ρήγμα;ποιες ρίζες 
και ποιο σωτήριο αίνιγμα;! αχνοφέγγουμε


και δεν είναι πια 
ο φόβος μου άλλος παρά
τα μάτια που ερήμωσαν κι ψυχή,μας,
που στέρεψε.

4 σχόλια:

heliconius sara είπε...

γι'αυτό κάνει κρύο χειμώνα καλοκαίρι...μέσα μας

llachar είπε...

ναι!ακριβώς αυτό.φταίμε όμως,μας διαφεύγει το προφανές.

Νimertis είπε...

αισθάνομαι -και το εξομολογούμαι- ότι δεν χρειάζονταν οι άλλες στροφές πέραν της πρώτης... καλησπέρα φίλε...

llachar είπε...

καλησπέρα!καλώς τον ξανά!
ναι,ίσως.οι υπόλοιπες διαβάζονται ως υποσημειώσεις.