Τρίτη 30 Ιουλίου 2019

δεύτε...

ψάρια σταχτοβόρα
σφαιρικοί οφθαλμοί, κύματα που αφρίζετε, 
πανταχού υγρασία - τα καλώς γνωρισμένα
που από καιρό σε περίμεναν.
Μα στην έξοδο 
της στεριάς στέκουν έντομα,
άνθια μισάνοιχτα, χαρτομάντιλα δεμένοι αγκώνες·
σωρείτες που πυκνώνουν.

Στην ουρά τελευταίος προστίθεμαι,
με δυο λέξεις φθάνω 
μα δεν περνώ, γέρνω κι ανασηκώνομαι· 
διστάζω.
Τι να τις κάνεις δυο λέξεις;
Οι λέξεις είναι για τα ψάρια, τον ωκεανό,
τη φρενίτιδα των σφαιρικών ματιών, 
την τέφρα που απλώνει στο μπουγάζι  
και τ’ αγιάζι που τη διώχνει.

ας είναι - λέξεις δυο λιγότερες:
βλάμης θα γίνω με τους σκώληκες,
το φρέσκο χώμα, 
το βάθος 
το ισόμετρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: