Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017

Cricket - Χειμερινή ώρας ζώνη



Έχει μπει Νοέμβρης κι
ένας μόνος επιζήσας του φθινοπώρου
γρύλος, σαν πέσει η νύχτα, 
γρυλίζει στον ακάλυπτο.

Η φωνή του ίσα που ξεχωρίζει
απ’ το βουητό της λεωφόρου,
τους καμικάζι στα παραδρόμια, 
τις φωνές, στις πόρτες, των γειτόνων

Μπαίνει απ' το αμόνωτο παράθυρο του μπάνιου,
η φωνή του γρύλου.
Διασχίζει διαδρόμους κι ανατριχιάζει έπιπλα,
η φωνή.
Ξεγλιστρά του βόμβου των συσκευών,
που κάθε τι ξένο το συγχρονίζει
Και κάθεται κατάκοπη στ' αφτί μου.

Τι θες; Ποια λαχτάρα σ' έσπρωξε εδώ;
Το παιδί που σ' έχασε, όχι
Aνάγκη ποια; Τα λύτρα
ούτε της σιωπής.
Μήπως ένας
αύγουστος άγρυπνος,
μια υπόσχεση σχεδόν ξεχασμένη,
ένα πρόσωπο που φοβάται να λησμονηθεί;

Δεν μπορώ να πω.
Η φωνή του γρύλου κουράστηκε. Ίσως από τις
μάχες με τις εκπομπές και τα πεσμένα φύλλα.

Κι εξάλλου
τώρα με τις καταιγίδες, σώπασε.

1 σχόλιο:

Steppenwolf είπε...

αγαπώ! αν και πονάει, λίγο.