Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

-(ρω)

el alma
la mar amarga
y yo.

ψυχχχή.μόνο μου έδωσες παπούτσια
διαβατάρικα μα μ' αυτά περρπατώντας νομίζω έχασα το δρόμο.
και δεν είχα ακόμη διαβάσει το περίφημο
 caminante no hay camino,se hace camino al andar

Έκρινα λοιπόν πως ν' ανέβω
είναι ανάγκη πάνω απ' τις ροροσειρές
για να δω πως ρρροοφσ φυσάει ο αέρας ο υψικρρατής.

Επί τούτου είμαι παιδιόθεν ενήμερος πως στην άλλη άκρη 
των ροροσειρών 
              κι ουχί του ουρρανίου τόξου
(των 
    χιονισμένων κυρίως
                  καθώς και αυτών που αδιάβατες 
φαντάζουν)
κρύβεται ένα ζευγάρι μάτια σφηνωμένο σ'ένα μικρό κουτί.

Έτσι άρχισα τις ορεινές πρροπονήσεις, τους διασκελισμούς 
οποιασδήποτε κλίσης ανηφορρικής.

Πρρώτη κορφή
λα μαρ αμαργα, η πικρρή θάλασσα το άλογο στο βουνό απά
και τ' άρρμενο στο πέλαγο.

Ελπίζω στους ανθρρώπους όπως σ' έναν ανοιξιάτικο άνεμο.
κι έτσι
μες στην τρυφερή ακινησία, 
η θάλασσα
τη ζωή μου κύκλωσε.

Μα δεν ήταν βρραχυκύκλωμα.

6 σχόλια:

Steppenwolf είπε...

Γιατί το άλλαξες; Αγαπημένο όταν το πρωτοδιάβασα.
Βρήκες εν τέλει τα μάτια στο κουτί;

xtina είπε...

http://www.dailymotion.com/video/xdbpk5_el-mar-mi-alma-the-short_lifestyle

Utopia είπε...

μετά από τόσα ρρρρ
έμεινε εκεί.
ακούμπησε να ανασάνει.
τα ρω ε; ρωτά.
(ανά)παυλα.
καμιά παρένθεση δεν τα χώρεσε ποτέ,
η ηχώ απάντησε.

δημοσίευσσσση σσσχολίου για:
πειρρρίθους

llachar είπε...

steppenwolf θα καταλάβεις εν καιρώ..
xtina πολύ όμορφο, οι λατινοαμερικάνοι έχουν κάτι που έχουμε χάσει. Δες και το nostalgia for the light αν μπορέσεις για τους νεκρούς του πινοσέτ(θα ακολουθήσει ποστ)
επιμένω όμως, μιας και είναι στη διακρίτική μου ευχέρρεια, να θεωρώ την θάλασσα θηλυκού γένους.
utopia το σχόλιο σου αρρριστεύει ως υποσημείωση, μακάρρι να το είχα ήδη γρράψει.
τα ρω καμιά παρένθεση δεν τα χώρεσε ποτέ. !

Νῖκος Μακαρόνας είπε...

μη δίνετε βάση στις παρενθέσεις

νεαρός πρεσβύωψ
ξέχασε τα μάτια του στην επικράτεια του αέρα
κι από κοντά διαβάζοντας
το ὠμέγα και το ῥω
δύο πνεύματα που απέκλειναν ...)(...
τα βαλε να συγκλίνουν (...)

Αρκεί που μιλημένες πια οι κορφές υπάρχουν

xtina είπε...

η δική μας θάλασσα είναι σίγουρα γένους θηλυκού-εκείνοι βλέπουν και στον ωκεανό, που είναι αρσενικός (κάπως έτσι θα πηγαίνει :-))
θα περιμένω την ανάρτησή σου
την καλησπέρα μου